Księga Zachariasza

Księga Zachariasza jest przedostatnią z dwunastu ksiąg proroków mniejszych. Biblia Hebrajska umieszcza ją w Księdze Dwunastu. Jej nazwa pochodzi od imienia proroka Zachariasza (hebr. Zakarjah – Jahwe pamięta), przywódcy klasy kapłańskiej Iddo za panowania Jojakima (VI w. przed Chr.).
Pierwsza część księgi (rozdz. 1- Cool

jest przypisywana samemu prorokowi. Co do autorstwa i czasu powstania drugiej (rozdz. 9-14) nie ma zgodności wśród egzegetów.
Księga Zachariasza zawiera zachętę do nawrócenia i osiem wizji (jeźdźców, rogów, sznura mierniczego, Jozuego, świecznika i oliwek, latającego zwoju, dzbana i czterech rydwanów) tłumaczonych przez anioła wysłanego przez Jahwe. Dalej księga zawiera zapowiedzi mesjańskie – opisuje przyszłe przyjście Króla Pokoju, dzięki któremu Izrael odzyska swą dawną świetność. Opis śmierci Mesjasza nawiązuje do Pieśni o Słudze Jahwe pochodzącej z Deutero-Izajasza.