Księga Nahuma

Księga Nahuma jest siódmą księgą proroków mniejszych. W Biblii Hebrajskiej stanowi część Księgi Dwunastu.
Autorem proroctw spisanych w księdze (ok. VII w. przed Chr.) jest Nahum (hebr. Jahwe pociesza) działający w Niniwie w czasach króla Jozjasza.
Księga Nahuma należy do tzw. wyroczni przeciw narodom. Jej myślą przewodnią jest pomsta na krwawym i niesprawiedliwym ludzie asyryjskim. Księga ukazuje wizję upadku i spustoszenia Niniwy i Asyrii.
Księga Nahuma podkreśla, że choć Jahwe jest miłosierny, tym razem wyczerpała się Jego cierpliwość w stosunku do tych, którzy się przed Nim pysznią. Ukazuje, że gniew Boży jest szybki, nieuchronny i skuteczny.